مرا ببوس

مرا ببوس

   مرا ببوس

      برای آخرین بار

         ترا خدا نگهدار

که می روم به سوی سرنوشت

   بهار ما گذشته

      گذشته ها گذشته

         منم به جستجوی سرنوشت

در میان توفان ، هم پیمان با قایقرانها

      گذشته از جان باید بگذشت از توفانها

به نیمه شبها ، با یارم دارم پیمانها

      که بر فروزم آتشها در کوهستانها ...

شب سیاه سفر کنم

ز تیره راه گذر کنم

نگه کن ای گل ِ‌ من

سرشک غم به دامن

برای من میفکن

مرا ببوس

   مرا ببوس

      برای آخرین بار

         ترا خدا نگهدار

که می روم به سوی سرنوشت

که می روم به سوی سرنوشت

که می روم به سوی سرنوشت

که می روم به سوی سرنوشت

که می روم به سوی سرنوشت

که می روم به سوی سرنوشت

که می روم به سوی سرنوشت....