40 راز دستیابی به آرامش (قسمت دوم )

-21بازی کنید.

-22با دوستی رازدار؛ درد دل کنید.

23-اشک بریزید.

-24پاکیزه باشید.

-25نظم را رعایت کنید.

-26صادق و راز نگهدار باشید.

-27به کسانی که دوستشان دارید ابراز علاقه کنید.

-28همه کائنات را دوست بدارید.

-29به خود و دیگران احترام بگذارید.

-30مودب و مهربان باشید.

-31به قولهایتان عمل کنید.

-32مشکلات و تشویق های خود را بنویسید.

-33لیستی از موفقیتهایی که تا کنون کسب کرده‌اید فراهم کنید.

-34مثبت اندیش باشید.

-35خود و دیگران را ببخشید.

36-گذشته را رها کنید و در اکنون جاودانه زندگی کنید.

-37بخشش کنید.

-38برای رسیدن به اهداف خود برنامه ریزی کنید.

-39اهداف خود را تعیین کنید.

-40به خدا ایمان داشته باشید

آرامش، عطیه ای برتر و گمشده ای که من و خیلی هامون دنبالشیم...

اما شاید گذشت زمان ثابت کرد که این آرامش، تنها پس از مرگ، مرگی به رنگ قرمز حاصل شود.

هر مرگ اشارتی است به حیات دیگر...

با غریبه های آشنا، سکوت می کنم. همین اشارت کافیست.

40 راز دستیابی به آرامش (قسمت اول)

-1شکرگذار نعمات الهی باشید.

2-نیایش کنید.

3-سکوت کنید و با صدای ملایم صحبت کنید.

-4باغبانی کنید.

-5به صدای آواز پرندگان گوش بسپارید.

-6طلوع و غروب خورشید را تماشا کنید.

7-گلها را ببویید.

8-به دامان طبیعت بروید.

9-ساعت مچی را رها کنید.

-10شقیقه‌هایتان را ماساژ دهید.

-11موهای خود را شانه بزنید.

-12موسیقی مورد علاقه خود را گوش دهید.

-13لبخند بزنید.

-14نفس عمیق بکشید.

-15هر روز استحمام کنید.

-16شیر بخورید.

-17ظرفی پر از میوه را تماشا کنید.

-18هر روز 8 لیوان آب بنوشید.

-19تغذیه مناسب داشته باشید.

20-به میزان کافی استراحت کنید.

فتدبر

ای  خدا، ای رازدار بندگان شرمگینت

ای توانایی که بر جان و جهان فرمانروایی

ای خدا، ای همنوای ناله پروردگانت

زین جهان تنها  تو با سوز دل من آشنایی

اشک می غلتد به مژگانم  ز شرم رو سیاهی

ای پناه بی پناهان، مو سپید رو سیاهم

بر  در بخشایشت اشک پشیمانی فشانم

تا بشویم شاید از اشک پشیمانی  گناهم

وای برمن، با جهانی شرمساری  کی  توانم

تا بدرگاهت برآرم نیمه شب دست نیازی؟

با چنین شرمندگیها، کی ز دست من برآید

تا بجویم چاره ای  درد دلی از چاره سازی؟

ای بسا شب، خواب نوشین گرم می غلتد به چشمم

خواب می بینم چو مرغی بی پرم در آسمانها

پیکر آلوده ام را خواب  شیرین می رباید

روح من در جستجویت می پرد تا بیکرانها

بر تن آلوده منگر، روح پاکم را نظر کن

دوست دارم تا کنم  در پیشگاهت بندگیها

من به تو رو کرده ام ، بر آستانت سر نهادم

دوست دارم بندگی را با  همه شرمندگیها

مهربانا با دلی بشکسته  رو سوی  تو  کردم

رو کجا آرم اگر از درگهت  گویی  جوابم؟

بی  کسم  در سایه مهر تو می جویم پناهی

از  کجا یابم  خدایی گر به  کویت ره نیابم

ای  خدا! ای  رازدار بنده گان شرمگینت

ای توانایی که بر جان و جهان فرمانروایی

ای  خدا! ای همنوای ناله پروردگانت

زین  جهان، تنها تو با سوز دل من آشنایی

بوف کور

من همیشه گفتم، صادق هدایت انسانی عجیب بود.  انسانی مرموز که شاید با خودکشی می خواست به تمام علامتهای سوالی که در ذهن داشت پاسخ دهد. نمی دونم ، شاید شاید به آخر خط و پوچی رسیده بود. 

در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره روح را در انزوا آهسته می خورد و می تراشد.

این دردها را نمیشود به کسی اظهار کرد، چون عموما عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخر آمیز تلقی بکنند -زیرا بشر هنوز چاره و دوائی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی بتوسط شراب و خواب مصنوعی بوسیله افیون و مواد مخدره است- ولی افسوس که تاثیر این گونه دارو ها موقت است و بجا ی تسکین پس از مدتی بر شدت  درد میافزاید.

آیا روزی به اسرار این اتفاقات ماوراء طبیعی ، این انعکاس سایهء روح که در حالت اغماء و برزخ بین خواب و بیداری جلوه می کند کسی پی خواهد برد؟! ....

قسمتی از کتاب بوف کور صادق هدایت

* صادق هدایت 

اینم سایت صادق هدایت

 آیا دیگه وقتش نرسیده که در خودمان یک انقلاب ذهنی ایجاد کنیم؟

مدعی خواست که آید به تماشاگه راز    

                                   دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد!

"حافظ"

انسانهای عجیب منظور پست قبلی من رو خوب گرفتن، بهشون تبریک می گم و از این بابت خوشحالم.

کلام آخر: سکوت سرشار از سخنان ناگفته است.

پی نوشت:متن کامل کتاب بوف کور صادق هدایت را از اینجا می توانید دانلود کنید.