با غریبه ها آشنا

with familiar strangers با غریبه ها آشنا

با غریبه ها آشنا

with familiar strangers با غریبه ها آشنا

صدقه

پیرمرد خسته کنار صندوق صدقه ایستاد. دست برد و از جیب کوچک جلیقه اش سکه ای بیرون آورد. در حین انداختن سکه متوجه نوشته روی صندوق شد: «صدقه عمر را زیاد می کند» منصرف شد.

کویر

      

خسته ام از این کویر

     این کویر کور و پیر
          این هبوط بی دلیل

               این سقوط ناگزیر


آسمان بی طرف

     ابرهای بی هدف
          بادهای سربه راه

               بیدهای سربه زیر


ای نظاره شگرف

     ای نگاه ناگهان
          ای هماره در نظر

              ای هنوز بی نظیر

آیه آیه ات صریح

 سوره سوره ات فصیح

مثل خطی از هبوط

     مثل سطری از کویر
          مثل شعر ناگهان

              مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی، اجتناب ناپذیر


ای مسافر غریب

     در دیار خویشتن
          با تو آشنا شدم

            با تو در همین مسیر
                  از کویر سوت و کور

 

تا مرا صدا زدی
    دیدمت ولی چه دور

          دیدمت ولی چه دیر


این تویی در آن طرف

      پشت میله ها رها
          این منم در این طرف

              پشت میله ها اسیر


دست خسته مرا

     همچو کودکی بگیر
          با خودت مرا ببر

          خسته ام از این کویر…

 

            با خودت مرا ببر

            خسته ام از این کویر…

 

                   با خودت مرا ببر

                   خسته ام از این کویر…

 

                      با خودت مرا ببر

                      خسته ام از این کویر…

 

                        با خودت مرا ببر

                        خسته ام از این کویر…

 

زنده یاد دکتر قیصر امین پور

 

پ . ن : این شعر بسیار زیبا را قیصر امین پور به یاد استاد علی شریعتی سروده بودند.