فریدون فروغی

بگوئید که بر گورم بنویسند

زندگی را دوست داشت،

ولی آن را نشناخت

مهربون بود، ولی مهر نورزید

طبیعت را دوست داشت، ولی از آن لذت نبرد

در آبگیر قلبش جنب و جوش بود، ولی کسی بدان راه نیافت

در زندگی احساس تنهایی می نمود، ولی هرگز دل به کسی نداد

و خلاصه بنویسید،

زنده بودن را برای زندگی دوست داشت،

نه زندگی را برای زنده بودن.

فریدون فروغی

پیوست: کلا از فریدون فروغی خوشم می یاد، هم از شخصیتش ، و هم از ترانه ها و آثار قشنگش. یادش به خیر و روحش شاد.

کلام آخر: هیچوقت خودت را، به دست دلت نسپار.